De weken vliegen voorbij

4 mei 2010-05-04

De laatste anderhalve week is aangebroken. Tjee wat vliegt de tijd. En wat een leventje momenteel, zo lekker relaxed en eenvoudig…

Wat is er de afgelopen dagen gebeurd. Eigenlijk niet zo heel veel. Je hebt zo een ritme van ’s morgens school, ’s middags naar t park en ’s avonds de stad in. Moeilijker kan het niet zijn haha. Al met al heb ik nu 2 x maal m’n kookkunsten in de keuken kunnen laten zien. De andere dagen is t toch vaak even buiten de deur wat drinken en eten. Afgelopen donderdag weer naar flamencoles geweest. Nou ik bakje er dit keer helemaal niks van. Maar wederom was ik de act van de avond… de spaanse lerares van 1 meter 20 wauwelde maar in t spaans tegen me en zat me maar uit te lachen. Jee het zweet kwam uit alle poriën , maar wederom enorme lol gehad.. ik tenminste wel.. sommigen kunnen iets minder om zichzelf lachen maar daar heb ik geen last van. Dus na al dat vocht eruit te hebben gezweet, even bijtanken.
Vrijdag naar t park, niet ver van de residencia geweest.. nu dat was wel de laatste keer. Omdat het weer iets minder was, wilde ik niet heeeelemaal (ik word niet lui ofzo…) naar t andere park lopen. Dus hup korte broek aan, hemdje aan en op naar t park. Dus ik heb me helemaal op een bankje geïnstalleerd heb ik de eerste zwerver al aan m’n snoer hangen… ik kreeg wat naar m’n hoofd geslingerd, geen idee wat. Hij liep door, maar ik lag er toch wat ongemakkelijk bij. Dadelijk een mes tussen m’n ribben…. Achter mij is een klein fonteintje dus zo nu en dan even schichtig naar achter kijken, zat ie daar z’n tanden te poetsen… nou toen kwam nummero 2…. Ik lag dus net weer met m’n ogen dicht maar wel met m’n oren op steeltjes. Dus bij enig geluid ogen open… nou zag ik een erg lekker ding maar niet heus! Nou ik was erg guapa, en of ik een novio (vriend) heb, ja dus… gelukkig ging ie wel snel weg omdat ik ineens doof was geworden. Aangezien ik toch niet meer echt lekker lag, mezelf overeind getrokken en ben m’n huiswerk maar gaan maken. En ja hoor daar kwam nummero 3. Een “ oudere” man die al stotterend en zijn gebit klapperde alle kanten op kwam er een heel verhaal uit. Wie ik was, met wie, hoelang, wat ik hier deed. Nou inmiddels werkt mijn vriend hier, heb ik helaas geen kinderen, ben ik nog met andere vrienden hier en moet ik eigenlijk over 10 minuten de boodschappen gaan doen, want ik had al wel in de gaten dat het lastiger was om van deze meneer af te komen. Inmiddels mijn bandjes van mijn hemdje omhoog gedaan en mijn huiswerk maar in de tas gedaan. Of ik hier vaak in t park kwam, nou eeeeuuuhhh nu niet meer. Na vriendelijk gedag te hebben gezegd en een ferme handdruk van hem te hebben gehad, ben ik echt maar naar de winkel gegaan!
Zaterdag naar het strand geweest. Nu was dit niet erg makkelijk, twas 1 mei en dan werken ze hier niet. Dus de bussen reden ook niet erg frequent. Lang verhaal kort. Half 10 zouden we weg, dat werd half 11 (de andere dag was t laat geworden en Denise lag nog in d’r bed te ronken…) de bus genomen naar de mainstation. Alwaar we zagen dat de bus pas om 1.00 uur ging. Dus maar even wat gegeten en gedronken (ik kom er achter dat ik het daar wel erg vaak over heb…) Bus gepakt, door de meest fantastische omgeving gereden. Om om 2 uur daar aan te komen. Kwartiertje lopen, om van het strand af te waaien…tjemig echt storm, maar wel lekker. Na 2,5 uurtje strand naar huis want we hadden ’s avonds een date om naar de flameco te gaan. Lekker verkleurd, zaten we dus bij de flamenco. Het was een zeer lokale aangelegenheid, we zaten in een soort kelderachtig iets. Om 21.00 uur zaten we gereed, om 22.00 uur zou het beginnen maar omdat we de vorige keer te laat waren, nu dus op tijd. Uiteraard eerst weer een tapasje en een drankje (vino verano… een aanrader..) en om 22.00 uur kwam een lekker ding met z’n opa op het podium. Het lekkere ding kon kei goed gitaarspelen en opa zong de flamenco. Kleindochter kwam halverwege dansen, dus je begrijpt een kei leuke avond gehad. Na 2 uren te zijn vermaakt, zijn we nog even naar een club geweest maar daar was niet zoveel aan. Dus richting Albazyn gelopen waar allemaal kleine thuishuisjes zitten. Daar thee en crêpe gegeten met de hele groep. Aanvankelijk was het de bedoeling dat we met z’n 3-en bij de flamenco zaten, maar uiteindelijk zaten we daar met een mannetje of 8. Een geslaagde avond gehad.

Zondag naar een natuurpark. Vroeg uit de veren, dus weinig slaap gehad, zaten we al om half 9 in de bus richting het grote busstation. Daar moesten we de bus naar Almeria nemen (duur: 2 uur). Vanuit daar weer een andere bus naar Cabo de Gata. Dit was een aanrader van een lerares. Van Almeria naar Cabo de Gata was ook nog bijna een klein uur. Enigszins met een blikken kont kwamen we dus aan. We stappen uit de bus en ik dacht: uhmmm waar is het park, waar is de natuurschoon, de wilde beesten, de bloemen en de planten…. Je begrijpt we stonden in het dorp Cabo de Gata maar niet in het park. Tjonge jonge jut en jul op pad hoor. Maar aangezien het een klere eind weg was, was het voor mij geen optie om nog iets uit te zoeken om een andere bus te pakken ofzo.. Dus het dorp in, alwaar een schitterend strand was. Wij eerst nog een half uur gelopen want wie weet kwamen we spontaan in t park terecht haha… nee dus. Dus ons nedergestort op het strand en bakken maar… nu dat ging wel rappoklappo want wind, zon en strand ja dan word je wel ietsjepietsje rood. Na een uurtje of 3,5 te hebben gelegen, de hele weg weer terug. Ware het niet dat we in Almeria nog 3 uur moesten wachten aangezien de verbinding niet helemaal jottum was. Ondanks het vele reizen (nu weet ik ook waarom ik mijn auto zo fijn vind) hebben we wel een kei leuke dag gehad. En we hebben veel van de omgeving gezien, welke zeer zeer schoon is. ’s Avonds bekaf van al dat gereis in bed gedoken.

Maandag… feestdag in Granada. 3 mei is de dag van Santa Cruz, deze dag wordt alleen gevierd in Granada. De kinderen zijn vrij, en de universiteit is dicht, echter wij extranjeros hebben gewoon les ;-). In de stad zijn vele kruizen opgesteld die je kunt bezichtigen en waar je daarna in een bakje wat geld kunt storten zodat ze volgend jaar ook weer kruizen kunnen maken. Ze maken er een heel spektakel van. Vaak bestaat het kruis uit rode rozen en daarom heen staat “troep” uit een huiskamer. Op mijn vraag waarom dat is kon niemand mij het antwoord geven. De kinderen lopen in flamenco jurkjes en lopen op koddige schoenen. Sommige vrouwen hebben zich ook helemaal opgetut en lopen ook in flamenco tenue. De mannen hebben het makkelijk want die lopen in hun gewone kloffie ;-) ’s middags heb ik lekker veel foto’s kunnen maken. ’s Avonds zijn we Albazyn in geweest, waar op verschillende plaza’s feest was. Muziek rondom het kruis, vrouwen die de flamenco dansen. Echt een super sfeer. Later afgedaald naar plaza Carmen waar ze ook nog volop stonden te dansen. Genoten!

Dinsdag, hmmm niks bijzonders, school, park, ’s avonds wat gedronken en geflirt met spanjaarden ;-) Woensdag… jaja naar de film geweest. Alice in wonderland, 3D en in t spaans. Niks van begrepen, wel een leuke film! Maar zo’n bril is niks hoor. Maar zonder is ook niks, dus ff doorbijten en dat gekriebel op je neus maar voor lief nemen.

Hasta luego en un beso
Marianne