Een duik in de geschiedenis van Vietnam.
Blijf op de hoogte en volg Mar
16 Oktober 2014 | Vietnam, Hoi An
Zoals we eerder schreven hadden we harde bedden in Hong Kong nou... Dat is nog niks vergeleken met die van Halong Bay. En het kan nog erger maar dat komt later. Enigszins geradbraakt stuiteren we uit bed. Het blijkt dat we erg verwend zijn in Hanoi met het ontbijt het is hier niet je dat. Dan gaan we de 130 km weer terug naar Hanoi. Na deze rit in de avond nog de vlucht van Hanoi naar Hue. We gaan de hele dag doen over deze km. We starten de dag met een rondleiding over een parel, ja hoe noem je dat, fabriek? Bere interessant. Dan dezelfde rit verder als gisteren. Onderweg stoppen we nog even voor de lunch. (Loempia's) En we gaan nog langs Tho Ha. We steken met de pont de rivier over. Het is bloedje heet. Ruim 31 graden. De markt is net voorbij. Helaas. We zien nog oude huisjes met bakstenen die wat kleine grafkistjes zijn. Onder de huizen zitten de varkens en de kippen. In dit dorp maken ze het rijstpapier wat om oa de loempia's gaan. Ook maken ze hele grote rijstkoeken. Niet geprobeerd. Ze zijn zo groot als een hele grote pannenkoek. Er is nog een tempel die gesloten is. En aan het eind van het dorp staat een oude poort. Toen M nog aan het fotograferen was kwam R hollend terug. Ze waren daar plastic aan het verbranden met alle gifstoffen van dien. Het moet kunnen. De laatste km naar het vliegveld. Omkleden en een lekkere plaats uitgezocht om de komende uren door te brengen. Skypen met vaders. Dit was lastig op een zeer luidruchtig vliegveld. We gaan het over doen! De vlucht was vol maar duurt maar een uurtje. We worden opgehaald en gelijk naar het hotel gebracht. We gaan nog even de stad in. Maar het is uitgestorven dus na een drankje terug naar het hotel.
Maandag 13/10 Hue
De springveren zitten onze kont, M kan niet meer op haar linker zij liggen en R is wederom compleet geradbraakt. Kortom niet onze beste nacht. Omdat er net een buslading haar ontbijt heeft gehad vinden wij nog wat restjes. Gelukkig gaan we op tijd weg, leuke dingen doen. We stappen op een houten bootje, de Parfum Rivier af. We hebben geluk het regent niet meer. Je hoort alleen het ronken van de boot. We zijn niet de enigen. Kleurrijke boten gaan de Parfum Rivier af en ze meren allemaal bij de pagode aan. Onze nieuwe gids Son spreekt goed Engels en weet en vertelt veel. Hij loodst ons door de gebouwen heen en weet bij alles wel wat te vertellen. Dan varen we weer verder. M zit op het dek om vele foto's te schieten. R is al de volgende dag aan het bespreken met Son. Via een korte jungletocht staat het busje op ons te wachten. En worden we naar de tombe van de keizer van Vietnam gebracht. Heel veel monumenten zijn door de diverse oorlogen verwoest en beetje bij beetje zijn ze allen aan het opknappen zo ook de tombe. Via het wierrookvrouwtje die de stokjes maakt gaan we naar ons lunchadres. Een dikke 8 krijgt deze. Lekker eten in een fijne omgeving ennnn en schone toilet :-). Dan lopen we naar de citadel, die vlak bij de Forbidden City staat. Daar verblijven we de komende uren. De 10 km lange muur om de citadel is in tact gebleven. Dan is er een tweede gracht en muur binnen de citadel. En binnen deze muur staat er een derde die leidt naar de forbidden city, werkelijk indrukkend en zo groot! Veel geleerd over de geschiedenis van de 14 keizers die hier gewoond hebben. Hier wordt ook alles weer opgebouwd. De forbidden city is deels verwoest tijdens de bombardementen in de Vietnam oorlog, maar de gebouwen daar omheen zoals het theater en de tempel waar ze hun voorouders eren staan er alweer fier bij. Na deze geschiedenisles belanden we in de gewone wereld en struinen over de lokale markt. Druk, kleurrijk en levendig. Dan kunnen we van alle indrukken even bijkomen in het hotel. Inmiddels een andere kamer met iets zachtere bedden. Vanavond de stad in om bij Nina's café te eten. Prima plekje met prima prijzen. Dinsdag vroeg op. Half 9 vertrekken we voor de autorit naar Hoi An.
Dinsdag 13/10. Hoi An.
Beter geslapen. Ze hadden ook wat aan het ontbijt gedaan. We hadden kaas! Kaas plakjes in plastic driehoekjes. Dus eigenlijk vierkante plakjes cheddar kaas die ze in 4-en hebben geknipt. Het smaakte wel. En dan begint de rit naar Hoi An via de highway E 1. Die heeft z'n beste tijd wel gehad. De eerste stop is voor een bakkie koffie. Wow sterk. Daarna stoppen we boven op de bergpas, de grens tussen noord en zuid Vietnam. Hier staan allemaal bunkers. Er is hier veel gevochten. De kogelgaten kun je nog zien. Via de boulevard door Da Nang. Een stad met 1 miljoen inwoners. Hoi An heeft ruim 6 miljoen en Ho Chi Minh ruim 7,4 miljoen. Vietnam heeft ruim 92,5 miljoen inwoners. Wat een mensen. In het verkeer overlijden er ongeveer 19.000 wat wij nogal veel vinden. De gids doet laconiek want wat is dat nou op 90 mln inwoners. We gaan langs een museum in Da Nang over de Cham mensen. Dit is een bevolkingsgroep die nu bijna uitgestorven is. Veel is verwoest, maar wat er bewaard is gebleven staat in dit museum. Dan gaan we lunchen. Ze zijn druk aan t verbouwen. Maar binnen ziet het er aardig uit. We kunnen kiezen uit noodles en noodles. Met bief of kip. We nemen kip. De noodles liggen in een soep. We moeten er nog wat slabladeren bij gooien en een soort rijstcracker. Tja wat zal ik zeggen. Het vult en er zit smaak aan. Als we niet meer moeten en nog wat zitten te natafelen ziet M in haar linker ooghoek iets weg rennen. Ze ziet alleen nog een lange dikke staart. Eventjes later ziet ze hem in het geheel. Er loopt een rat over het muurtje. Ze zegt maar niks tegen R. Als we betaald hebben, het kost 130.000 dong. Das niet veel. Zegt ze loop door, er zitten hier ratten. R verlaat met gezwinde spoed het eetlokaal. We gaan langs de lotto markt. Een hele grote supermarkt. We zijn zo ongeveer de enige klanten. Wel leuk om hier rond te lopen. Dan nog wat korte stops. In deze omgeving maken ze veel sculpturen uit steen. Dus we zien hoe ze gemaakt worden. Uiteraard is er weer een winkel aan verbonden en je hebt gelijk een klein Vietnameesje aan je snoer die je de winkel in loodst. Daar hadden we nu echt geen zin in. Dit was al de zoveelste keer. Dus ff er klaar mee. M loopt met grote passen door de winkel heen, ma'am, ma'am the shop, the shop. Ik zeg ik hoef niks en loop door naar buiten. Daar staan hele grote belden in een tuin. Dus ik duik daar in, ik denk ik ben haar kwijt, mooi niet. Ze stond zo weer achter mij. Inmiddels was R de boel ontlopen en zat al prinsheerlijk in het busje. Dan nog naar de grot waar ze vroeger het marmer weghaalden. Het zag er prachtig uit. De laatste km richting Hoi An. Dat ligt niet mee zo ver. Een lekker hotel, helaas ontdekten we net een kakkerlak, dus de mottenballen die M toch had meegenomen liggen nu op het doucheputje en voor de deur. De stad in gegaan en voor het eerst wat anders gegeten dan rijst of noodles. Wel een keertje lekker. Morgen gaan we verder de stad ontdekken!
Woensdag 15/10 Hoi An.
Vanochtend gaan we het oude centrum in. Eerst nog olv onze gids Son en later op eigen houtje. Hoi An is echt de moeite waard. Het heeft een beetje weg van Ubud, Indonesië. Veel backpackers, een relaxte sfeer en veel te zien. We kopen een ticket om alle bezienswaardigheden van het oude centrum te zien. Dus we gaan op de Japanse overdekte brug, naar de Chinese koopmanshuizen en uiteraard de tempels. De stad staat bekend om z'n kleermakers dus daar is het van vergeven. Ook vele souvenirwinkeltjes en eettentjes. Kortom voor ieder wat wils. We genieten van de rivier en de drukte om ons heen. We eten heerlijke springrolls en de noodles hebben we nog niet zo lekker gehad. Na een tropische bui verlaten we het centrum en gaan terug naar ons hotel. M gooit er sollicitatiebrieven uit en R gaat lekker relaxen. Na een heerlijke tropische bui gaan we weer naar het oude centrum. Dit ziet er zeer pittoresk uit. Allemaal lichtjes door de lampionnen, de overdekte Japanse brug is verlicht, helemaal gezellig. Iedereen slentert door de straten. De vele eettentjes willen je allemaal binnen hebben, dat is weleens teveel. We vinden een leuk restaurantje waar we op het balkon zitten en uitkijken op de rivier. De prijzen liggen hier wat hoger dan in de rest van Vietnam.
Donderdag 16/10 koken/massage
Vandaag kunnen we uitslapen onze kookles begint nl om 10 uur. Ware het niet dat om 6 uur de telefoon gaat. M zat gisteren bij het zwembad ontmoete een vrouw waarvan ze een handdoek had gekregen. Die mocht ze op de tafel leggen bij het verlaten vh zwembad en dat had ze ook gedaan. Maar ja dat wisten ze bij de receptie niet. De mevrouw vd handdoek ging om 6 uur uitchecken en toen was er commotie over de handdoek. Nou toen belden ze ons maar ff hoe het nu precies zat. En bedankt. Niet meer geslapen. Voor de rest weer een relaxte dag. Met de F&B manager de lokale markt op gegaan om spullen te halen voor onze kookles. Achteraf bleek dat de ingrediënten al uit de supermarkt gehaald waren. Dus we hoeven niks te kopen. We waren de enige westerlingen dus de bezienswaardigheid vd markt. Daarna zelf aan de slag in de ontbijtruimte. Kei leuk. 3 gerechten gemaakt en zelf opgegeten. Nu nog proberen om het thuis weer te maken. 'S middags van een heerlijke massage genoten. Dus we zijn klaar voor de vroege vlucht van morgen naar Nha Trang.
-
16 Oktober 2014 - 21:03
Ria:
Ha Marianne en Rudy,
Wat een (voor het merendeel) leuke dingen maken jullie allemaal mee! Veel plezier nog, geniet ervan.
Liefs Ria -
21 Oktober 2014 - 20:45
Ingrid:
Leuk, leuk en nog eens leuk...ben benieuwd naar jullie nieuwe kookkunsten ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley