het zuiden van vietnam

Dinsdag 21/10: Rond 07:30 uur gaat de wekker, alhoewel we al wakker waren door een nare rammel in het aircosysteem, gaan we vol goede moed naar het ontbijt want om 8:30 uur zou de nieuwe gids ons ontmoeten bij de receptie. Een vrouw dit keer, ze gaat ons deze ochtend Saigon laten zien. Eerst gaan we naar het paleis van de toenmalige president van zuid-vietnam, die aan de macht was tijdens de vietnamoorlog. Rudy had er niet zo'n zin in, tot hij hoorde dat ook het hoofdkwartier was van de Amerikanen tijdens de vietnamoorlog.
Een compleet bunkercomplex onder het paleis, kortom zeer boeiend. Daarna gaan we naar het oorlogsmuseum. Je kunt niet zeggen dat het een onpartijdig verhaal is. Het museum hangt vol met foto's met gruwelheden wat die Amerikanen de Vietnamezen allemaal hebben aangedaan Niet echt een verzameling foto's om vrolijk van te worden. Buiten staan tanks, vliegtuigen en ander materieel. Ook hebben ze cellen nagemaakt. We weten niet zo goed wat we van dit museum moeten vinden. Je ziet alles maar van 1 kant en niet echt goed gedocumenteerd. Lopend gaan we naar de Notre Dame en het postkantoor van Saigon, prachtige gebouwen zijn het, een erfenis van de Franse bezetting. Dan stappen we in de auto..airco aan het is ruim 36 graden. Op naar het china town van Saigon. Daar gaan we nog een tempel bezoeken. Drie beelden, veel wierook en prachtige versieringen. We komen, we dachten een praalwagen, maar het was een begrafeniswagen tegen. Het is een soort paardenkar met allerlei versierselen. Het is lekker druk in china town,dan zit de tour er op. De middag hebben we vrij en we hebben besloten ons te laten verwennen door Vietnamese dames tijdens een massage.

Woensdag 22/10: Vandaag staan de Cu Chitunnels en een Cao Dai tempel op het programma, we moeten ruim 2 uur rijden, een flink stuk buiten de stad dus. Eerst krijgen we uitleg over het tunnelcomplex, wat zo'n 250 km aan lengte omvat. Ze zijn op 3 verschillende dieptes gebouwd door de noord-vietnamezen, 2mtr,6 mtr en zelfs10 mtr diep. Dit om de bombardementen van Amerikanen te kunnen weerstaan. Omdat Rudy 20 jaar geleden al door de tunnel was gekropen, was nu de beurt aan Marianne. Nou, nou, dat viel ff tegen 2 mtr diep met 30 graden. Wat het lastig maakt is dat je slechts gehurkt door de tunnels kunt kruipen. Nadat mevrouw was bijgekomen, gaan we op weg naar de Cao Dai tempel. Cao Dai is een soort van mengelmoes godsdienst, het hindoeisme, het boeddhisme en het katholicisme. Daar aangekomen zien een kleurige mensenmassa van priesters en volgelingen, we komen net de tempel binnen als de gebedsdienst begint. Er mogen maar een beperkt aantal toeristen de dienst bij wonen. De muziek begint te spelen, de zang start en de volgelingen buigen op het ritme mee. Een mooi gezicht.

Donderdag 23/10: Op het programma staat de rit naar de Mekongdelta en de plaats Can Tho. We zijn zijn circa 4 uur onderweg om bij de delta te komen. Knderweg hebben we prachtig mooi weer, tot we op 20 km van de delta komen. Het gaat regenen en het houdt nooit meer op. We stappen in een bootje en varen de mekong af. Door de regen pakt hetons niet zo als wanneerde zon had geschenen het had gedaan. Maar we hebben er een leuke gids bij. Dus we proberen we er met zn allen wat van te maken. Na de verplichtige stops bij handycraft huisjes varen we verder. Het gaat ook wat harder regenen. Dus M doet haar gezellige kanariegele poncho maar aan. Het staat iig vrolijk. Lunchtijd! Na overleg laten we de fietstocht maar schieten en ook de muzikale omlijsting en andere handycraft gebeuren hoeft voor ons niet. Tuf maar naar het dorp dan gaan we naar Can Tho. Leuke stad. Ruim 1 miljoen inwoners maar daar merk je niks van aan ons terrasje. Het is droog, we hebben ons drankje. Dus we genieten. Ook vinden we nog een leuk gezellig, met vooral heerlijk eten, restaurantje. Moe en voldaan gaan we slapen.

Vrijdag 24/10 terug naar Ho Chi Minh City (HCMC). Iets over zevenen staan we in de lobby. Een boottocht langs de drijvende markt staat op het programma. Het is prachtig weer. Jippie. De tocht is een lust boor het oog. Dus M schiet er vele plaatjes. Dat wordt straks thuis weer uizoeken! R zit te bakken in de zon. Hij denkt, we zien straks toch nog meer drijvende markten in Bangkok! Uiteraard gaan we hier ook weer langs de verschillende handvaardigheden zoals rijstnoedels maken. Het hoogte punt was, zeker voor R, de fruittuin (not). Na ruim 2,5 uur onder weg te zijn geweest beginnen we met de terugweg. Onderweg zien we de lokalen hun dagelijkse werkzaamheden doen. Verse vis schoonmaken in de rivier. Even verder zit iemand de afwas te doen en weer verder op een wasje. Prachtig, genieten! Dan de lange weg weer terug. Half 5 komen we HCMC binnen onder begeleiding van een stevige, winderige bui. Vanavond weer lekker gegeten in ons kantonese restaurant tegenover ons hotel. Daar hebben we uiteindelijk alle 3 de avonden gezeten. We vinden de Vietnamese maaltijden over het algemeen vrij smakeloos en flauw. Totaal verschilend dus met het indonesisch en chinees.

Morgen worden we om 07:30 uur opgehaald om ons naar het vliegveld van Saigon te brengen, we hebben onze reis gewijzigd en gaan nog voor 6 dagen naar Bangkok. Rudy verheugd zich op het weerzien van Thailand.......