Laatste week

Laatste verhaal voor deze vakantie. Ik voel me muy triste… maar eerst moet ik jullie allemaal bedanken voor alle leuke berichtjes, smsjes enzovoort die ik de afgelopen weken heb ontvangen. Gracias, gracias, gracias!!!!!

De afgelopen dagen was het weer niet echt geweldig, wat het einde van de trip nog wat triester maakt, maar goed niet verder getreurd er zijn ook kei leuke dingen gebeurd…

Afgelopen vrijdagavond met een hele club gaan eten, er gingen nl zaterdag veel mensen naar huis. Jee wat heb ik genoten en gelachen en wat een mooi compliment heb ik gekregen… Alex (echt zoooooooooooo grappig) een Nederlandse gaupo chico heeft om en met mij gelachen en aan t eind van de avond zei ie… het was zo gezellig zo blijkt maar weer: leeftijd maakt helemaal niet uit…. Nou ik voelde me natuurlijk als een jonge god haha. Omdat we Nederlands, engels, spaans en duits praten is mijn taalgebruik inmiddels een ratjetoe geworden. Met als gevolg dat ik de meest vreemde combinaties als zinnen verzin, (tenminste het blijkt dat ik hier erg een ster in ben geworden) daarnaast gebruik ik nogal mijn handen en maak er desbetreffende geluiden bij met als gevolg dat ik regelmatig “uitgelachen” wordt. Zo kwam ik niet meer uit mijn worden in t engels… is het nu forget, forgot of forgotten… dus ik ratelde maar het hele rijtje af. Daarnaast roken ze hier als ketters en ze doen het werkelijk overal dus je meurt als de neten naar een sigaret waarop ik dus zij: I’am almost a sigaret on my own…..
Maar goed heerlijk gegeten… en op naar de casa de vino. Lekker wijntje gehad, lekker gek gedaan met al die jonge twintigers echt super leuk….
De andere dag een beetje brak naar Sevilla… twas denk ik 3 uur dat ik lag en om half 7 ging weer de wekker. 8.00 uur nl de bus in. Tijdens deze trip heb ik Jan (guapo chico uit Nederland) en Lies (lief meiske uit België) ontmoet. Sevilla is mooi maar ik ben blij dat ik in Granada zit. We zijn naar het paleis en uiteraard de kathedraal gegaan. En naar Plaza Espana. Uiteraard door tig calles gelopen en andere plaza’s gezien. Ik heb me dit keer wat meer op de fotografie gestort en wat minder op het spaanse verhaal. Dus verwacht hier nu niet een verhaal over de geschiedenis van Sevilla. Maar we hadden lekker weer, niet te koud niet te warm en voor je het weet zit je weer in de bus terug naar Granada. In Granada was een muziekfestival, eerst zou ik linea recta door naar de residencia maar ben toch nog ff op t festival gaan kijken. Daar waren Jan en Lies ook weer. Met als gevolg.. bier, vino, feest, tapas, hoop lol en pas 3 ’s nachts terug in de residencia. Ik heb me echt het apazuur om Jan gelachen. Jan spreekt geen woord spaans toen ie een week geleden aankwam. Hij had een taxi vanaf Malaga besteld.. heeft Hola tegen de chaffeur gezegd en vervolgens 2 uur lang zijn mond gehouden. Bij aankomst in zijn studentenflat begon de dame van het huis tegen hem aan te kwelen maar hij zat zo wazig te kijken dat zij maar niks meer zei. 3 chicas wonen in zijn flat.. hij helemaal blij. De deur ging open.. ziet ie een spaansachtig meisje hmmmm …. Dus wederom Hola! Daarna begroete hij haar moeder, bloemetjes jurk aan, donker haar en de mevrouw begroete hem allerhartelijkst in het engels.. waarop Jan zegt in z’n beste engels zegt: goh u spreekt heel goed engels.. nou dat klopt ook wel want dit waren zijn roomies uit USA!!!! Ik dacht echt dat ik in mn broek pieste van het lachen toen ie dit vertelde… dus geen beeldschone chicas maar boring amerikanen…..

Inmiddels zit ik op het vliegveld… de wekker ging om 4.20 uur… en hopelijk gaat mijn vliegtuig om 7.00 uur. Het was nog even spannend want de afgelopen dagen zijn er weer veel gecanceld… maar so far so good… Gisteren was het een rare dag. Afscheid genomen van Susana, mijn lerares, die me haar andalusische zus noemt. Volgens haar ben ik een uitgesproken Andalusische behalve dan dat ik ietsjepietsje te groot voor hier ben. Het was een hartelijk afscheid met hier en daar een traan… maar we zijn facebookvrienden geworden en we houden contact. ’s Middags ingecheckt en lekker op wat terrasjes gezeten met Anette en Jenny… Uiteraard met tapas!!!

Ik ben nu in Nederland…iedereen begroet en nu pas tijd om mijn verhaal af te maken. Zoals ik al vertelde zaterdag was een heerlijke dag. ’s Avonds laat geworden en we hadden allemaal het plan om zondag verder te slapen in t park… t park Garcia Lorca zonder al teveel zwervers ECHTER….. twas echt K. Weer… het regende gewoon. Nu vraag ik je… dat had ik niet met de weergoden afgesproken. Ja en dan zit je in je residencia. Iedereen ligt nog op een half oor maar Marianne niet hoor, die zit als enige achter de computer.. Maar ja na een tijdje het je dat ook wel gezien. Dus de stad maar ingetrokken, maar ook daar was ik zo ongeveer de enige, alle Granadines zaten thuis bij de kachel, maar ik niet hoor. Door weer en wind nog ff door de stad. Later als echte spaanse een cafe con leche en een bocadille in cafe Roma (aanrader!!!... ook heeeeeeerlijke brownies!!!) gegeten. Twas inmiddels droog dus langzaam aan naar “huis” gelopen, lekker warme douche genomen (da’s hier inmiddels afwachten, heb nu 2x onder een koude gestaan en da’s niet echt prettig!!) omgekleed en ’s avonds met een club naar de chinees! Kost niks en je hebt veel haha. Gezellig, gezellig. Mdat we allemaal wel kei en de kei moe waren van de afgelopen dagen waarin het nogal laat was geworden hebben we dit keer de tent vroeg afgebroken en ik denk dat ik voor twaalven in mn bed lag. Unicum hier!

Maandag … laatste week school. Van Susana weer de grammatica.. inmiddels zitten we op t eind van A2.. jaja ik heb hier toch wel wat geleerd en zijn we bezig met de verleden tijd… en ik hou toch al meer van de toekomst dus tis bikkelen! En ja dat spaans … mocht je geen taalgevoel hebben, en dat heb ik, is dit niet de meest ideale taal om te leren. Veel uitzonderen, vreemde gevallen (ben ik zelf ook, maar dit is toch anders haha) en moeilijkheden. Wat ik inmiddels heeeeeeel goed kan is lekker goochelen met je tong (komt altijd van pas ;-) ;-)) en ik heb er pret mee, dus wat maakt t allemaal uit! Volgende week B1.. maar helaas dan ben ik er niet meer. ’s Middags Martha ipv Ramon… je kunt hier blijkbaar zomaar vrij nemen (ahum waar heb ik het over, dat heb ik ook gedaan ;-)). Super leuk mens, spreekt rap spaans, dus je oren op steeltjes anders ben je compleet de draad kwijt. Dus al met al heb ik 5 leraren voorbij zien komen. Met de 1 een hele grote band, met de ander wat minder maar allemaal zeer sympathieke mensen. Inmiddels zijn we van stamcafe verandert in de pauze. Zat ik de eerste weken in een churro cafe, de laatste weken in een andere bar. Wel zwaai ik nog iedere dag naar mijn churro leverancier, supergrappig mannetje. Maandag verder rustig aan gedaan.. ik was wat brakjes dus wat boodschappen, de stad door gelummeld, ’s avonds naar cultuurles en gegeten met Christine. In een superleuke tent, waar je heerlijk kip (!) kunt eten. Hier zaten we ook met het afscheid van Alex. Ik kwam zelfs Marlon nog ff tegen. Maar goed, Christine is inmiddels een vriendin geworden en we delen zo ongeveer al onze hartsgeheimen met elkaar wat ons sterker maakt. Dus wijn, goed gesprek en een heerlijke maaltijd, een goede afsluiting van de maandag.

Dinsdag… school, statten, cultuurles, tapas, casa de vino…..
Woensdag aaaaaaahhhhhhhhhhh laatste dag. Kwas al redelijk opgefokt…… weinig geslapen… veel emoties en ja hoor bijna de hele dag zaten de tranen vooraan. Eerst afscheid nemen van Susana… blehhhhhh….. janken zoals ik al eerder schreef… maar we houden contact! Ik had voor iedereen een magdalenaatje meegenomen dus met de mond vol afscheid genomen van de anderen. ‘smiddags m’n certificaat bij Antonio (jefe Don Quijotte) opgehaald… hij was t enigszins vergeten…. Een uur geprobeerd mijn stoelen (vliegtuig) te reserveren en te printen maar na 1,5 uur naar een internetcafe gegaan. Daar is t gelukt. Daarna tour de tapas met Jenny (zweedse) en Anette (noorse) gedaan. 5 uur a casa, douchen, omkleden en cultuurles over Garcia Lorca… weinig gehoord… iemand zat te bazelen over de vluchten naar Nederland die er niet zouden zijn.. dus na afloop op t internet om te checken maar alle vluchten vanaf t vaste land gaan…. Met Jan, Lies en Jenny naar t appartement van Anette, daar aan de vino om zo rond een uurtje of 10 met zo ongeveer de rest van de residencia naar restaurant Toro te gaan. Je begrijpt… heeeeerlijk gegeten en daarna door na Reca, verder gedronken en toch uiteindelijk rond een uurtje of 1 maar van iedereen afscheid genomen…. Immers om 4.20 uur zou m’n werker weer gaan. Nou ik zal je de details besparen… maar afscheid nemen wordt niet m’n hobby ;-)

Een beetje geslapen, opgestaan, laatste dingen ingepakt, taxi geregeld en om vijf voor half zes op t vliegveld….. maaaaaaaaaar … ik was de enige…. Het hele vliegveld uitgestorven… nou ja hele vliegveld….. een paar balies en zo maar toch, toch wel errug vreemd. Nou ja.. inmiddels toch wat spaanser geworden dus me neergezet op een stoel, spelletje doen op mijn iphone… tkomt vanzelf goed. En dat kwam het ook… Inmiddels kwam er maar wat personeel en nog wat meer mensen die ook graag naar huis wilden.. Al met al vertrok mijn vlucht 20 minuten later… geen idee waarom want het kon niet zo wezen dat ze moe waren van alle vluchten die aangekomen waren want die waren er immers niet. Na ja maakt ook niet uit. We vlogen en waren onderweg naar Madrid. Ik had nu maar een half uurtje om over te stappen… maar dat zagen we daar wel weer. Bij aankomst in Madrid hoefde ik niet het hele vliegveld over… 3 gates verder stond mijn vliegtuig geduldig op me te wachten… heeeeeel geduldig want we vertrokken met een uurtje vertraging. Iets later dan gepland kwam ik dus weer in Nederland aan, waar paps en mams op mij stonden te wachten…En zo kwam er een eind aan mijn fantastische spaanse ervaring in Granada…..

Zoveel herinneringen, zoveel nieuwe mensen, zoveel ontdekkingen over mezelf, zoveel genieten, zoveel leven…..