Een weekje zon.....

Voordat je het weet ga je een weekje weg met je lover. En zoals dat altijd bij mij gaat, ging dit ook niet zonder slag of stoot. De dag ervoor nog lekker lang doorgewerkt, moe maar voldaan thuis, maar toch wat onrustig want de koffer was nog niet ingepakt. ’ s ochtends dus vroeg uit de veren, en de korte broek en badpak maar in de koffer gegooid! Nu kon je dat in Nederland ook al aan, dus ik hoefde niet te zoeken ;-). Mijn lief had een extra grote koffer voor me meegenomen dus kon er lekker veel mee. Dus jawel de studieboeken zijn ook mee. Nog ff ontbeten en huplakee gaan! Eerst mijn auto nog even naar de garage gebracht en toen echt op pad. Het was razend druk op de weg, want heel Nederland wil nog even van de zon genieten en dus gaan we met z’n allen naar het strand. Maar we gaan eerst met z’n allen in de file staan!
Lekker op tijd op Schiphol gearriveerd. We konden nog niet inchecken, dus op zoek gegaan naar lockers want we gingen nog even shoppen. De lockers gevonden, maar allemaal vol.. even doorlopen nog een paar lockers gevonden en ja hoor daar konden we ze nog kwijt. Koffer erin, deurtje dicht maar ja wat dan. Betalen. Maar waar dan. Creditcard in de automaat gestopt maar de spuugde em zo weer uit. Euhhhh we zaten bij de verkeerde automaat. Daar ging het wel goed. Lekker wat gedronken bij de juice bar, lekkere hapjes gekocht voor later op de dag en voor op het panoramadek. Het was zulk mooi weer dus met op de achtergrond het lawaai van de vliegtuigen op een bankje genoten van het heerlijke weer. De tijd vliegt (haha) voorbij, dus tijd om in te checken. Koffers uit de lockers (jawel ging in 1x goed) en hup naar de incheckbalie. Een vriendelijke jongedame wilde ons best wel helpen, maar de bagageband deed het even niet. Dus stond ze te schreeuwen naar haar collega’s van de KLM die 20 meter verder op de band kunnen bedienen. Ja dat overstem je niet zomaar. Maar na luttele minuten kreeg ze toch contact en kon ze ons gaan helpen. Mijn koffer als eerste om te wegen.. netjes binnen het gewicht gebleven (kon ik dat maar van mezelf zeggen haha) en daarna die van Rudy. Inmiddels de paspoorten en de e-ticket afgegeven. Plotseling gaat de band, Rudy roept: de koffer gaat er zonder label vandoor. Nou commotie alom. Paniek in de tent. Onze mevrouw duikt op de koffer maar is te laat, de dame van de andere balie kon er ook niet bij. Dan nummer 3 maar… aaaah gossie wel haar nagel gebroken maar de koffer nog steeds niet gepakt. Dus de enige jongen (of steward) of hoe hij ook maar heet, dook op de koffer en jawel hoor. Gepakt! hiephiephoera! De labels op de koffers geplakt en we konden door de paspoortcontrole. Ze lieten ons er weer door ;-). Alle tijd om nog taxfree te shoppen. De eerste aankoop was al rap, een nieuwe zonnebril. Om er helemaal spik en span uit te zien heb ik mezelf nog getrakteerd op een manicure (het begint een gewoonte te worden hihi). Ik mocht plaatsnemen op een massagestoel hmmm heerlijk. Door al dat gerelax moesten we ons nog haasten om bij de gate te komen. Bij de gate aangekomen, was er niemand meer euhhhh toch wat raar. Ik dacht eerst nog dat we bij de verkeerde stonden, maareh iedereen zat al in het vliegtuig. Dus de bagage laten checken en wat denk je worden we nog omgeroepen, wel een beetje vreemd want ze zagen ons staan. Waren ze helemaal pissig op ons, wij waren ons van geen kwaad bewust. We waren echt niet de eersten maar ook niet heeel erg vreselijk te laat (dachten wij). Nou we mochten nog net het vliegtuig in. Nadat 3 mensen ons hadden verteld dat ze allemaal op ons hadden gewacht en bijna onze koffers uit het vliegtuig hadden gehaald (sloeg echt nergens op) was de lol er wel wat af. Ook de vrouwelijke steward en bitches stewardessen van Arkefly konden ons ook niet bekoren. Toen we zaten, werden de motoren gestart en met een vliegende vaart vertrokken we. We raceten de baan op en volgens mij had de piloot de blik op oneindig want zonder te stoppen om vaart te maken om op te trekken zaten we al in de lucht.
Maar goed we maakten ons eigen feestje er maar van. We hadden immers nog de lekkernijen die we eerder op de dag hadden gekocht. Het was maar 3 uurtjes vliegen, voordat we het wisten waren we er al. Toen weer het feest is je koffer er wel of niet… nou is mijn koffer er altijd als laatste en jawel dit keer was dat ook. Nu was het maar goed dat Rudy op mijn koffer dook, want ik zocht naar een blauwe maar hij bleek zwart te zijn! Toen nog 2,5 uur hobbelen in de bus. Wel lang en zeker als je al een lange dag achter de rug hebt. Het is een mooi hotel en we hebben een fijne kamer. Nog even vlug een rondje gemaakt en nog wat gedronken en toen toch maar gaan slapen.