Strandvakantie yeah

04/10:
Om 06:30 uur werd Rudy gewekt door een fikse tropische regenbui, dit terwijl we wel tot 08:30uur uit mochten slapen, jammer dus.

Oja wat we nog vergeten waren te vertellen... Gisteren bij de olifantentempel stond een wat oudere man met allemaal tatoes en zijn slang. Je kon met de slang op je nek op de foto. Nu stond een niet al te stoere man al in de houding om de slang om zijn nek te doen. De tato man had het fototoestel al van de man...totdat de slang ging sissen... De bek was wel met plakband afgeplakt maar de tong kon er toch nog uitkomen. Nou die vent die schrikt zich dood en bof.. Hij werpt zo die slang van zich af. De kop van de slang zo op de weg..plof. Hij glijdt over de grond..en de tato man rent naar zn slang toe. Voordat die in de bush verdwijnt.  Bijna een slang met een hersenschudding. Ondertussen probeert ie Marianne te bewegen om ook de slang op dr nek te nemen. Maar de stoere man die nog steeds niet op de foto stond had net zn moed weer bijelkaar verzameld en waagde nog maar een poging. En ja daar kon Marianne natuurlijk niet opwachten ;-). 

We zijn er maar om 07:30 uur uit gegaan, dit omdat we nog naar de Monkey-forrest wilde. Dit was ons door gids Mustra door de neus geboord....
Na lekker ontbeten te hebben, hadden we nog anderhalf uur voordat we opgehaald werden voor de rit naar zuid-bali, waar ons laatste strandhotel staat. We kunnen lopend naar de monkey-forrest, dus fototoestel mee, geen tassen en ander los spul zoals brillen. Voordat we er waren zagen we al allemaal apen. Kaartje gekocht en het bos in. Jemig wat een apen. Groot, klein, dik en dun. Omdat we zo vroeg waren liepen er nog niet zo veel mensen. Dus voor je t wist klom er al bij Marianne een aap op dr rug. Hmm dat was niet echt de bedoeling. De apen hielden ons met argusogen in de gaten en wij hun. Er begint één Rudy aan te vallen maar die wist niet hoe hard hij zich moest verstoppen en aangezien er geen andere potentiële  rugbeklimmers liepen... Namen wij het hazenpad. Maar ja dat vonden we toch ook wel een sneue actie van onszelf. Inmiddels waren we iemand tegengekomen die zei dat je net moest doen alsof je met een elastiekje ging schieten en dat de apen dan wel gingen vluchten. Hup de stiek van Marianne uit haar haar en warempel het helpt. Later zagen wij bewakers ook met een elastiek op apen schieten.. Daar hebben ze dus wel respect voor. Dus nog een rondje gelopen met de elastiek in de aanslag en nog even kunnen genieten van al die apen. Een echt rustig rondje is het niet. 
Daarna de koffers gepakt en precies op  tijd klaar om te vertrekken naar Benoa. Een rit van ongeveer 1,5 uur. Een nieuwe gids, die ook weer Nederlands heeft gestudeerd. Ze vond het helemaal prachtig en hoopt ons volgende week ook naar het vliegveld te kunnen brengen om weer Nederlands te spreken. Het hotel is prachtig. We zijn er veel te vroeg maar mogen wel in t zwembad en dat hebben we maar gedaan. De zon schijnt hier volop dus het is uitkijken geblazen. Volgens Rudy is Marianne zo bruin geworden in het kleine uur dat hij in de hotelkamer heeft moeten wachten op de koffers en dat dit nooit meer in te halen is. Marianne vindt dit maar kletskoek haha. 's middags een stukje gelopen, maar t is hier niet veel soeps. In de zee kun je hier niet zwemmen, teveel bootjes. Maar er is wel een shuttledienst naar ander stranden, dus morgen gaan we naar Kuta. Wel een spa ontdekt en een heerlijk eettentje daar hebben we EN geluncht EN gedineerd. Overmorgen maken ze speciaal saté voor ons, want dat staat niet op de kaart. 
Gisteren hebben we een heerlijke massage gehad in Ubud, dat smaakt naar meer. Hier in t hotel is het reteduur maar naast onze eettent zit een massagesalon. Voor een eurootje of vijf krijg je een uur lang massage... Daar komen we net van vandaan. Rudy is door een vrouwtje van 1 meter 20 gemasseerd die zoveel kracht had dat Marianne regelmatig enige krachttermen voorbij hoorde gaan. Maar het was wel genieten, genieten, genieten! 

05/10:
Vandaag staat Kuta Beach op de planning. We pakken het hotelbusje van half elf. Eerst nog heerlijk ontbeten, het was nergens zo lekker en uitgebreid. We zaten tussen horden Chinezen te eten. Komen we dezelfde chinees tegen die gisteren ook in de warung zat. Daar zat ie te gorgelen, smakken, slikken, neus ophalen...De  eetlust verging je compleet. Gelukkig ging ie weg voordat wij ons eten kregen. En vanmorgen had hij het gelukkig ook al op.  De busrit duurde een uur. We werden midden in het centrum van Kuta gedropt. Bloedheet is het en vreselijk druk met verkeer en toeristen. Tis net Torremolinos. Nu de weg zoeken naar het strand, uiteindelijk vinden we het. Wat ons direct opvalt is dat er geen enkel ligbed en parasol te zien zijn op het strand??? Heel apart. Iedereen, voornamelijk Aussies, zit allemaal op plastic terras stoeltjes. Die krijg je als je bij een van de verkopers wat drinken koopt. Dus uiteindelijk ook maar wat drinken gekocht en net als de anderen tussen de aanwezige bomen gaan zitten. De branding is overweldigend, zo hoog zijn de golven. Er wapperen allemaal rode vlaggen en zwemmers zijn er maar enkele tientallen. De surfers zijn hier in de meerderheid. Als je naar de zee wilde moest je eerst (uiteraard) een stuk strand over  maar dat was zo verrekte heet dat je al dansend bij het water aan kwam. Rudy rende naar de zee met als gevolg dat zn zwembroek op zijn hielen zat,  hij trok veel bekijks met zn witte billen ;-). Na enkele uren hebben we maar een taxi gepakt terug naar Benoa. Ons bezoek aan Kuta strand viel dus eigenlijk wat tegen, dus proberen we morgen bij het andere strand, wie weet. In de loop van de avond hebben we een bezoek gebracht aan een winkelcentrum in Nusa Dua. Vanaf ons hotel rijdt er een shuttlebus naar toe. De prijzen liggen nogal wat hoger hier, want Nusa Dua is toch de plek met de duurdere hotels. Nog wel even lekker gegeten daar voor een redelijke prijs. Dan rond tien uur met de taxi terug  naar het hotel, het centrum sluit om tien uur.