Voornamelijk gestrekt

06/10:
Na onze tegenvallende stranddag in Kuta, hebben we onze zinnen gezet op Geger-beach. Dat in een klein half uurtje vanaf ons hotel met het hotelbusje rijden is. Eerst heerlijk van ons ontbijt genoten en toen mooi op tijd voor het busje. Smoor heet in t busje... Maar wel gratis haha. Aangekomen en ons gelijk gestort op het eerste de beste ligbed. HEERLIJK! Dit is echt vakantie. Sneeuwwitte stranden, helder azuurblauwe zee (met zo hier en daar wat zeewier), heerlijk lekker water... En dus maar wat zonnen,  lezen, zwemmen en weer wat zonnen, lezen en zwemmen. 's Middags  hadden we de plaatselijke attractie. Er zijn hier heel wat Chinezen, Koreanen, Japanners... Iets met spleetogen. Ze gaan allemaal naar het strand voor de fotosessie, maar ze willen niet bruin worden.. Dus ze lopen met een paraplu. Maar dan begint de sessie: in allerlei wulpse poses gaan de vrouwen staan, uiteraard met het vredeteken "V". Van links en rechts en in de zee, naast de zee, op de zee enz... We vermaken ons prima. De klapper was dat er ook nog een paar chinezen wilden gaan kanoën. De kano was snel gehuurd maar nu nog het water op. Eerst flikkert al 1 uit de boot, dan begint de 1 te peddelen maar de ander doet het net andersom... Kortom na een kwartier liggen ze nog steeds aan de kant. Totdat ze het water in worden getrokken door een collega Chinees voordat ze één peddel in het water hebben liggen ze alweer op de kant. Het was net een komisch toneelstuk. Inmiddels brandde de zon genadeloos op ons.. Met als gevolg dat we zo hier en daar toch wel ietsepietsje rood aan t worden zijn. Na een heerlijke dag, weer naar onze massage dames. We hebben nu van dame gewisseld. Jemigdepemig dat heeft Marianne geweten, de huid was al wat gespannen en toen zat dat kleine secreet van 1 meter 20 haar op de huid. Nou toen wist Marianne dat ze weer leefde. Alles tintelt en kraakt, maar is wel soepel. Rudy moest wel lachen: zo nu weet je ook wat ik voelde.... De volgende keer wil Marianne de ander, haha. Daarna heerlijk gegeten bij mevrouw de warung. Ze heeft speciaal saté voor ons gemaakt.. Ze heeft het niet op de kaart staan.. Maar voor ons maakt ze een uitzondering. Het was zo lekker dat we nog wel een portie lusten.. Maar ja dat ging niet. Alle saté hadden we al gekregen van haar. We hebben de bestelling al weer doorgegeven voor maandagavond, weer lekker saté met nasi goreng, jammie. De Bintang staat ook weer koud dan, Proost!

7/10:
Heerlijk geslapen... Wel wat last gehad van de verbrande stukjes ;-). Wederom een strand dag voor de boeg... We hebben besloten om geen excursies meer te doen, maar heerlijk te genieten van de mooie dingen die we al gezien hebben en lekker tot rust komen aan het strand. Er lopen op het strand allemaal oudere dames: you want a masaaaage. Nee we want geen masaaage. Maar dan toch even aan je zitten. Rudy zocht nog iemand onder de 80 die misschien nog iets kon betekenen maar helaas die was er niet. Er liepen nog kindertjes rond die verkochten wat prullaria. You want a bracelet? No i don't want... You have to look.... Nee, nee, nee. Nou ja uiteindelijk toch wat gekocht... Gunde ze wel wat. 
Samen een stuk langs de waterkant gelopen, ze zijn hier het grootste hotel van Bali aan het bouwen. Een giga bouwerk, meer dan 1000 hotelkamers!! Een drukte van belang, alles klimt en klautert op en over het in aanbouw zijnde hotel. Volgens bronnen werken hier ook meer dan 1000 mensen, er staan dan  ook enorm veel brommertjes en andere voertuigen. Langs de waterlijn troffen wij ook nog een zgn Kogelvis aan. Bijzonder, want deze vis zwemt normaal op grote diepte. Echter deze had al het loodje gelegd. Ook onze Chinezen waren er weer. Echter waren er nu twee vrouwen nu gehuld in bruidsjurken........36 graden, pffffff. En ja hoor, de fotosessies begonnen weer. Voor de rest lekker genoten van t mooie weer.  Vanavond zijn we op advies van een taxichauffeur naar de shoppingmall "Hardys" gegaan. Nou zeg, het leek wel een enorm grote "Action-winkel". Allemaal lokale bevolking die zich  massal op de koopwaar (voornamelijk prularia) storten. Eigenlijk was dit niets voor ons, we dachten leuke souvenirs te kunnen scoren. Morgen dan maar.